De schrijfster

Kitty Peetoom vertelt over haar maandenlange verhalenproject

“Fruit van het Dubbelnu is ode aan de fantasie”

Ongelooflijke gebeurtenissen uit het dagelijksleven vormden de grondstof voor de verhalen van het Dubbelnu. Kitty Peetoom vond de verhalen letterlijk op straat. “Verhalen die zo absurd leken, dat het bijna niet waar kon zijn. Ik plukte ze zeg maar uit het ‘nu’ achter het ‘nu’: wat ik het Dubbelnu noem. Soms waren de gebeurtenissen bijna filmisch absurd. Zoals de racefietser met de vleermuis in zijn mond, of de vrouw op het plein, met de kat in een reusachtige, rijdende kooi.”

Fruit van het Dubbelnu is een project binnen GrensWerte, een grensoverschrijdend kunst- en cultuurprogramma in de Euregio, dat tot doel heeft, kunstenaars aan beide zijden van de grens met elkaar te verbinden.

Peetoom kiest er in haar project voor, de grenzen te verkennen tussen schrijven en vertellen, tussen Nederlands en Duits als schrijf- en verteltalen en tussen werkelijkheid en niet-werkelijkheid. Maanden werkte zij in alle stilte aan de verhalen. Soms kwam de ‘dubbelnu-gebeurtenis’ die de aanleiding ervoor was, letterlijk in het verhaal terug, een andere keer was het de springplank naar een veelvormig fantasieverhaal. “Fruit van het Dubbelnu gaat over het ongeremde plezier in de fantasie aan de hand van gebeurtenissen van alledag. Het plezier, de onverwachte lach op straat, het ongeloof: dat dit nu hier gebeurt…. daar mag het publiek van meegenieten.”

Vertelde vorm
Begin april werd de schrijfstilte verbroken en konden de verhalen in twee talen naar verhalenvertellers Brigitte Möllers en Jan Willem van Rijn worden gestuurd. Zij zijn sindsdien onder leiding van de huisregisseur van Waterval bezig geweest van Fruit van het Dubbelnu een tweetalige voorstelling te maken.
De samenwerking met de verhalenvertellers geeft het project een bijzondere draai, vertelt Peetoom. “Het heeft een kunstzinnige kruisbestuiving tot gevolg. Het is ontzettend spannend om te zien hoe de verhalen in de handen van de vertellers vervormen, verbuigen, tot iets dat meer is dan de som der 

Indruk
Peetoom heeft er bewust voor gekozen, de verhalen in eerste instantie niet in druk uit te brengen, maar ze uitsluitend in vertelde vorm te laten bestaan. “Het vertelde verhaal bestaat alleen zolang het verteld wordt. Het is heel vluchtig, maar tegelijkertijd maken vertelde verhalen grote indruk op mensen omdat ze raken aan het onderbewuste, het archetypische.”
Door de verhalen als vertellingen het levenslicht te laten zien ‘kunnen ze uitbotten’, zegt Peetoom. “De vertellers voegen wendingen van onschatbare waarde toe; hun interpretatie van het Dubbelnu.”
Omdat een verteld verhaal niet op papier bestaat, heeft het alle gelegenheid, zich te vormen en te voegen naar de omstandigheden: de verteller, het publiek en de plek, vertelt Peetoom. “Het gezicht van het Dubbelnu is dan elke keer weer anders. Razend boeiend. Dat hebben we al ervaren tijdens de regie-dagen met de verhalenvertellers.” 

Ode
Fruit van het Dubbelnu is een ode aan het dagelijks leven, dat zoveel mooie en ook bizarre verhalen te bieden heeft. “Ik zie altijd bijzondere dingen als ik onderweg ben. Ik vergelijk het Dubbelnu met het opzetten van een 3D-bril. Eerst zie je geen diepte, maar met die bril op ineens wel. In mijn geval heet het dan een 2N-bril: Dubbelnu-bril.”